ข้อตกลงเลิกสัญญาจ้างแรงงาน ผลผูกพันอย่างไร

ฎีกาที่  ๑๑๖๑๑/๒๕๕๕

                         จำเลยมีนโยบายที่จะให้พนักงานออกจากงานโดยไม่มีความผิดโดยจะให้ผลประโยชน์ตอบแทน  โจทก์และจำเลยได้ทำบันทึกแนบหนังสือยกเลิกสัญญาจ้างงาน เอกสารหมาย จ.๕ การเลิกสัญญาระหว่างโจทก์กับจำเลยจึงเป็นไปตามข้อตกลงระหว่างโจทก์กับจำเลย  มิใช่จำเลยเป็นฝ่ายบอกเลิกสัญญาจ้างแก่โจทก์แต่ฝ่ายเดียว  สัญญาระหว่างโจทก์และจำเลยจึงสิ้นผลผูกพันกัน  ทั้งโจทก์และจำเลยย่อมไม่มีสิทธิเรียกร้องใดๆ ต่อกันโดยอาศัยสัญญาจ้างแรงงานซึ่งสิ้นผลผูกพันไปแล้ว  โจทก์และจำเลยคงมีผลผูกพันกันตามที่ได้ตกลงกันไว้ในหนังสือยกเลิกสัญญาจ้างและบันทึกแนบหนังสือยกเลิกสัญญาจ้างงาน ซึ่งตามบันทึกแนบหนังสือยกเลิกสัญญาจ้างงาน ระบุว่า จำเลยได้จ่ายเงินพิเศษช่วยเหลือโจทก์ ๑,๘๒๗,๙๘๕ บาท เงินจำนนวนนี้รวมถึง “เงินค่าจ้างสำหรับวันหยุดพักผ่อนประจำปีที่ยังไม่ได้ใช้ (ตามส่วน) ถ้ามี” ดังนั้น โจทก์จึงไม่มีสิทธิเรียกค่าจ้างสำหรับวันหยุดพักผ่อนประจำปีจากจำเลยอีก

                        ตามบันทึกแนบหนังสือยกเลิกสัญญาจ้างแรงงาน ระบุว่า เงินช่วยเหลือพิเศษจากบริษัทก่อนหักภาษีเงินได้ส่วนบุคคล รวมทั้งสิ้น ๑,๘๒๗,๙๘๕ บาท ซึ่งยอดเงินดังกล่าวเป็นยอดเงินที่คิดคำนวณหลายประเภทเข้าด้วยกัน ไม่ปรากฏข้อความว่าจำเลยตกลงจะจ่ายเงินช่วยเหลือพิเศษโดยนำเงินเดือนสุดท้ายของโจทก์ ๙๐,๖๗๐ บาท คูณด้วยอายุงานของโจทก์ตามที่โจทก์กล่าวอ้างแต่อย่างใด ประกอบกับบันทึกดังกล่าวมีข้อความว่า โจทก์เห็นว่าเงินผลประโยชน์และเงินช่วยเหลือพิเศษทั้งหมดที่จำเลยจัดให้ครอบคลุมผลประโยชน์ต่างๆ ที่โจทก์พึงได้ไว้ครบถ้วนเป็นธรรมแล้ว  โจทก์ย่อมต้องผูกพันตามข้อความดังกล่าว โจทก์จึงไม่มีสิทธิได้รับเงินช่วยเหลือพิเศษที่โจทก์อ้างว่าจำเลยคำนวณผิดพลาด